loading...
شعر و کتاب
علی بابائی آرباطان بازدید : 12 شنبه 20 اردیبهشت 1393 نظرات (0)

 

 

طرح نوی در سخن انداختم

                                         

 

 

طرح سخن نوع دگر ساختم

بر سر این کوی جز این خانه نیست   رهگذر مردم دیوانه نیست
ساخته‌ام من به تمنای خویش   خانه‌ای اندر خور کالای خویش
هیچ کسم نیست به همسایگی   تا زندم طعنه ز بی‌مایگی
بانی مخزن که نهاد آن اساس   مایه او بود برون از قیاس
خانه پر از گنج خداداد داشت   عالمی از گنج خود آباد داشت
از مدد طبع گهر سنج خویش   مخزنی آراست پی گنج خویش

 

علی بابائی آرباطان بازدید : 15 جمعه 19 اردیبهشت 1393 نظرات (0)

 

 

آب و سنگم داد بر باد آتش سودای من

 

 

 

 از پری روئی مسلسل شد دل شیدای من

نیستم یارا که یارا گویم و یارب کنم                            کسمان ترسم به درد یارب و یارای من
دود آهم دوش بابل را حبش کرده است از آنک   غارت هاروتیان شد زهره‌ی زهرای من
شب زن هندوی و جانم جوجو اندر دست او   جو به جو می‌دید شب حال دل رسوای من
هر زن هندو که او را دانه بر دست افکنم   دانه زن بیدانه بیند خرمن سودای من
چون ببارم اشک گرم، آتش زنم در عالمی   شعر خاقانی است گوئی اشک آتش‌زای من
علی بابائی آرباطان بازدید : 13 جمعه 19 اردیبهشت 1393 نظرات (0)
آنکس که چو سیمرغ بی نشانست                                          از رهزن ایام در امانست
ایمن نشد از دزد جز سبکبار   بر دوش تو این بار بس گرانست
اسبی که تو را میبرد بیک عمر   بنگر که بدست که‌اش عنانست
مردم‌کشی دهر، بی سلاح است   غارتگری چرخ، ناگهانست
خودکامی افلاک آشکار است   از دیده‌ی ما خفتگان نهانست
افسانه‌ی گیتی نگفته پیداست   افسونگریش روشن و عیانست
هر غار و شکافی بدامن کوه   با عبرت اگر بنگری دهانست
بازیچه‌ی این پرده، سحربازیست   بی باکی این دست، داستانست
دی جغد به ویرانه‌ای بخندید   کاین قصر ز شاهان باستانست

 

علی بابائی آرباطان بازدید : 43 پنجشنبه 18 اردیبهشت 1393 نظرات (0)
ای صاحب مسله! تو بشنو از ما                            تحقیق بدان که لامکان است خدا
خواهی که تو را کشف شود این معنی   جان در تن تو، بگو کجا دارد جا
 □
از دست غم تو، ای بت حور لقا   نه پای ز سر دانم و نه، سر از پا
گفتم دل و دین ببازم، از غم برهم   این هر دو بباختیم و غم ماند به جا
 □
ای عقل خجل ز جهل و نادانی ما   درهم شده خلقی، ز پریشانی ما
بت در بغل و به سجده پیشانی ما   کافر زده خنده بر مسلمانی ما
 □
دوش از درم آمد آن مه لاله نقاب   سیرش نه بدیدیم و روان شد به شتاب
گفتم که : دگر کیت بخواهم دیدن؟   گفتا که: به وقت سحر، اما در خواب

 

علی بابائی آرباطان بازدید : 17 پنجشنبه 18 اردیبهشت 1393 نظرات (0)
جز نقش تو در نظر نیامد ما را                                                   جز کوی تو رهگذر نیامد ما را
خواب ارچه خوش آمد همه را در عهدت   حقا که به چشم در نیامد ما را
 □
بر گیر شراب طرب‌انگیز و بیا   پنهان ز رقیب سفله بستیز و بیا
مشنو سخن خصم که بنشین و مرو   بشنو ز من این نکته که برخیز و بیا
 □
گفتم که لبت، گفت لبم آب حیات   گفتم دهنت، گفت زهی حب نبات
گفتم سخن تو، گفت حافظ گفتا   شادی همه لطیفه گویان صلوات
 □
ماهی که قدش به سرو می‌ماند راست   آیینه به دست و روی خود می‌آراست
دستارچه‌ای پیشکشش کردم گفت   وصلم طلبی زهی خیالی که توراست

 

اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 8
  • کل نظرات : 1
  • افراد آنلاین : 2
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 14
  • آی پی دیروز : 53
  • بازدید امروز : 16
  • باردید دیروز : 56
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 79
  • بازدید ماه : 86
  • بازدید سال : 246
  • بازدید کلی : 1,338