|
طرح نوی در سخن انداختم |
طرح سخن نوع دگر ساختم |
|
| بر سر این کوی جز این خانه نیست | رهگذر مردم دیوانه نیست | |
| ساخته‌ام من به تمنای خویش | خانه‌ای اندر خور کالای خویش | |
| هیچ کسم نیست به همسایگی | تا زندم طعنه ز بی‌مایگی | |
| بانی مخزن که نهاد آن اساس | مایه او بود برون از قیاس | |
| خانه پر از گنج خداداد داشت | عالمی از گنج خود آباد داشت | |
| از مدد طبع گهر سنج خویش | مخزنی آراست پی گنج خویش |
|
آب و سنگم داد بر باد آتش سودای من |
از پری روئی مسلسل شد دل شیدای من |
|
| نیستم یارا که یارا گویم و یارب کنم | کسمان ترسم به درد یارب و یارای من | |
| دود آهم دوش بابل را حبش کرده است از آنک | غارت هاروتیان شد زهره‌ی زهرای من | |
| شب زن هندوی و جانم جوجو اندر دست او | جو به جو می‌دید شب حال دل رسوای من | |
| هر زن هندو که او را دانه بر دست افکنم | دانه زن بیدانه بیند خرمن سودای من | |
| چون ببارم اشک گرم، آتش زنم در عالمی | شعر خاقانی است گوئی اشک آتش‌زای من |
زندگينامه مهدی اخوان ثالث
زندگينامه نیما یوشیج
آنکس که چو سیمرغ بی نشانست(قصیده)
رباعیات شیخ بهائی
زندگينامه محمد حسین شهریار
رباعیات حافظ